+ voorbereidend onderzoek + (residentie) + event

-------------------------------------------------------------------------
algemeen titel voorstel: "talking houses / sprekende huizen"
(enkel in geval van de kruising van meerdere artistieke projecten?)
-------------------------------------------------------------------------
Residentie - lente 2021
postnatale kunstplaneet

+

Presentatie postnatale kunstplaneet +Tactile Talk
http://bit.do/ateliertactiletalk
-------------------------------------------------------------------------


19 mei 2021
woensdag namiddag
PLEK -  http://ooooo.be/S14/
 + Stanleystraat - kruispunt, brug, tram en 2 straten - vanop de trein.
Antwerpen + via streaming


WIE

Erin Helsen

Hazel Helsen

Liesje de Laet

Nastya ....??.?

Katrien Oosterlink
Katrien Oosterlinck (1984) ontwerpt spelinstructies met een specifieke scenografie voor ontmoetingen tussen mensen. De zone is non-verbaal, lichaamstaal staat centraal. Haar werk staat stil bij ruimtegevoeligheid: de zoektocht naar een eigen en gedeelde plek. Haar praktijk gaat niet alleen over sociale interactie, maar ook over het creëren van beelden via die interactie. Katrien studeerde Danstheater in Tilburg en Open Atelier (Sint-Lucas) in Antwerpen. In haar eigen en gedeelde artistieke proces is bewustwording en gewaarwording een essentieel onderdeel. In de vorm van performatieve workshops worden toeschouwers en deelnemers gericht op fysieke beleving en plastische ordening. Kunst wordt gehanteerd als tool voor het contact met het eigen lichaam, met anderen en met omgevingsfactoren. Voor Katrien is dit iets wat iedereen aanbelangt en wat iedereen heel anders ervaart. Er ontstaat een gevoel van gemeenschappelijkheid, een (actuele) maatschappelijke noodzaak.

Zoë de Geest
zoedegeest <zoedegeest@gmail.com> vraag haar wat te schrijven

ism ooooo.be
ooooo is een transuniversele constellatie die projecten initieert, bemiddelt en faciliteert, cureert en zich toe-eigent, waarbij reflectie en praxis over relevante kwesties wordt opgezocht. ooooo wordt gehost door Marthe Van Dessel, een activist en performer die interfaces, apparaten & protocollen creëert om onze stedelijke en institutionele hardware & software aan te porren . Ze houdt zich bezig met de administratieve, culturele, sociaal-politieke dimensie van persoonlijke en collectieve identiteiten. Door intersubjectieve allianties aan te gaan confronteert ze het 'zelf & de ander' met de commons, het co-auteurschap en de herverdeling in het publieke domein.





BUDGET

(snelle begroting zodat we kunnen inschatten wat aan te vragen...)


→ OUT ("best case scenario")

Fees 
==3000

Andere kosten
==1000
###
______________
marthe: "bijdrage huis - max 900 maar kan verwerkt worden in een fee en wat technische kosten bv. 500 euro fee - 450 - werkplaats technische kosten" 
______________
TOTAL == 5000


→ IN (10% = 750€)
(dit moet worden gedekt door eigen inkomsten om dit bedrag te kunnen aanvragen)

    → ~300€ (== 20 x 15€/publicatie)
    → ~175€ (== 50 consumaties aan 2.5€; 10 consumaties aan 5€)
    → ~100€ buurtwinkels?
______________
TOTAL IN == ~575



DOELGROEP
(zie onder in formulier)



AANVRAAG "Toelagen voor Kunstprojecten"

indiendata is 1 februari 2021 voor projecten die starten tussen 15 april 2021 en 31 december 2021
→ https://www.antwerpen.be/info/5ebe4a200338392b5863e2d2/toelagen-voor-kunstprojecten-nieuw-vanaf-1-09-2020-

zowel voor
____________
ivm maximum omzet die een vzw per jaar kan draaien (25000) om vrijgesteld te zijn van btw zou het handig zijn om via erin te doen
tenzij we voor meer dan 5000€ willen aanvragen (wat me realistisch lijkt) maar dan zou er effectief zeker een percent naar de vzw moeten gaan en ook een budget voor administratief werk moeten worden ingerekend.
@Marthe, jij had daar bedragen / percentages voor vermeld, hoe zat dat ook weer juist?

budget:
maar dan kunnen we het evengoed via Erin persoonlijk aanvragen...





  VRAGEN via formulier:

→ Titel: De Postnatale Kunstplaneet #2

→ Vat het project samen in maximaal 300 woorden:


V2 (300w)
Als onderdeel van het onderzoeksproject De Postnatale Kunstplaneet organiseert kunstenaar Erin Helsen een reeks artist+kid -residenties die plaatsvinden in omgevingen waar kunstenaars hun leefruimte ook als atelier inzetten, en omgekeerd. Het betreft plaatsen waar de grenzen tussen wonen en werken vervagen en waar de activiteiten die eigen zijn aan het ene, in de activiteiten die eigen zijn aan het andere overgaan. Vaak zijn dit ook plaatsen voor alternatieve gemeenschapsvormen die voortvloeien uit een artistieke underground-scene.

Dit onderzoek komt voort vanuit haar ondervindingen als jonge moeder “versus” haar voorgeschiedenis als kunstenaar in die underground: ondanks de alternatieve levenswijzen die vele kunstenaars erop nahouden is er nog steeds een fundamenteel gebrek aan faciliteiten om kinderen hierin een plaats te geven. De “rol van moeder” (of jonge ouder) lijkt onverenigbaar met de “rol van kunstenaar”.

Met dit project wordt gepleit voor een betere verdeling tussen beiden. Het is bijgevolg eveneens een pleidooi voor een kunst die gangbare sociale dynamieken op de korrel neemt en tracht dichter op het dagelijkse leven te staan.

_________________
De tweede residentie vindt plaats in de late lente van 2021 in S14, het samenlevingscomplex en hackbase te Antwerpen. Samen met residenten Marthe Van Dessel (ooooo), Zoe de Geest en Liesje De Laet (CHT) wordt een omgeving geïnstalleerd die plaats maakt voor intergenerationele creatie-processen. Dit werk wordt gefilmd en tot een semi-fictieve documentaire uitgewerkt.

Daarnaast wordt er een parallelle publicatie gemaakt waarin enkele getuigenissen en kritische analyses worden opgetekend. Er wordt samengewerkt met politiek filosoof en hacker David Potocnik/CHT en met cultureel antropoloog Anastasiia Podorozhnia.

Zowel de publicatie, de film, als de scenografie ervan zullen worden gepresenteerd tijdens een publiek evenement op 19 Mei 2021. Het project is bedoeld voor eenieder die geïnteresseerd is in het herschikken van de dominante plaats-en-tijd-verdeling tussen werk en leven en de daaraan gekoppelde klassieke gezinsstructuren.


____________________ ###publicatie:
* uzelf stigmatiseren mag niet "als de alleenstaande moeder"
alleen andere mensen mogen dat
* ik werd niet depressief van mijn kind maar van de kunstwereld
____________________
_____________________________________
_____________________________________
V1 (niet deleten! hier staan enkele belangrijke fragmenten in die evt nog elderss verwerkt kunnen worden!!)
Als onderdeel van het onderzoeksproject De Postnatale Kunstplaneet organiseerd kunstenaar Erin Helsen een reeks artist+kid -residenties die plaatsvinden in omgevingen waar kunstenaars hun leefruimte ook als atelier inzetten, en omgekeerd. Het betreft plaatsen waar de grenzen tussen wonen en werken vervagen en waar de activiteiten die eigen zijn aan het ene, in de activiteiten die eigen zijn aan het andere overgaan. Vaak zijn dit ook plaatsen voor alternatieve gemeenschapsvormen die voortvloeien uit een artistieke underground-scene.

De noodzaak om in dit soort plaatsen onderzoek te doen naar de ruimte voor een kind, komt voort uit haar ondervindingen als jonge moeder “versus” haar voorgeschiedenis als kunstenaar in die underground. Want ondanks de zgn alternatieve levenswijzen die vele kunstenaars er op na houden en die meer tijd en ruimte voor artistieke creatie moeten opleveren, merkt ze een fundamenteel gebrek aan (mentale) fasciliteiten om kinderen hierin te betrekken (/ een plaats te geven). De “rol van moeder” (of jonge ouder) lijkt onverenigbaar met “rol van kunstenaar”. 

Met dit project wordt gepleit voor een betere verdeling tussen beiden. Het is bijgevolg eveneens een pleidooi voor een andere manier van kunst maken, waarbij gangbare sociale dynamieken op de korrel worden genomen en getracht kunst dichter met het (dagelijkse) leven te verweven.

Voor de tweede residentie trekt het project in de lente van 2021 naar S14, het samenlevingscomplex en hackbase in Antwerpen-Berchem. Samen met residenten Marthe Van Dessel (ooooo), Zoe de Geest en Liesje De Laet (XXX) wordt een omgeving geinstalleerd die plaats maakt voor intergenerationele creatie-processen. Dit werk zal worden gefilmd en tot semi-fictieve documentaire worden uitgewerkt.
Daarnaast wordt het gematerialiseerd in de vorm van een publicatie waarin enkele externe partners getuigenissen en kritische analyses optekenen. Er wordt samengewerkt met politiek filosoof en hacker David Potocnik/CHT en met cultureel antropoloog Anastasiia Podorozhnia.

Zowel de publicatie, de film, als de scenografie ervan zullen worden gepresenteerd tijdens een publiek evenement op 19 Mei 2021. Het project is bedoeld voor eenieder die geinteresseerd is in het herschikken van de dominante plaats-en-tijd-verdeling tussen werk en leven.




DOEL
→ Waarom organiseer je het project? Wat wil je met het project bereiken?
Doel:### (copied in via PNKP#1)
Het uiteindelijke doel is om via de docu-ficties van De Postnatale Kunstplaneet meerdere samenlevingsmodellen te documenteren waarin ouders/kunstenaars zich met hun kinderen bewegen. (In die zin is het een echt onderzoeksproject:) er wordt vooralsnog niet getracht uiteindelijke model naar voor te schuiven, maar eerder om vanuit artistiek-empirische hoek een scala aan mogelijkheden letterlijk te "beleven" en via speelse interpretaties deze met een toeschouwer te delen.

Tegelijk overstijgt De Postnatale Kunstplaneet de loutere kunstwereld en staat tevens "in dienst" van een ruimer maatschappelijk debat over ouderschap en gemeenschap versus economische belangen. De Postnatale Kunstplaneet is een oproep om het woord economie weer in de oorspronkelijk etymologische zin van het woord te bekijken: de planeet als thuishaven!

Uiteraard wint dit onderzoek momenteel ook aan relevantie in het huidige “corona klimaat” waarbij de vraag over woon-en-werk omgeving zeer dicht op ieders huid kruipt. Er heerst veel eenzaamheid en vragen naar samen-leving lijken relevanter dan ooit. De noodzaak van- en het verlangen tot nabijheid vormen zeker de onderliggende rode draad in deze reeks residenties.

Het uiteindelijke doel van het project is om de klassieke begrenzingen tussen de publieke en persoonlijke ruimtes poreus te maken en hierbij samen met het publiek in gesprek te gaan over de organisatie van wat gedefinieerd wordt als de publieke en de persoonlijke dimensies van een "thuis".


→ Laad eventueel een document op ter verduidelijking:

(hier kunnen we een verslag - kort - over eerste residentie in Samenschool maken. Vervolgens een actie plan / ... voor dit specifieke tweede deel. Waar zijn ze verschillend, wat willen we specfiek bekijken)

Erin vermeld kernwoord, kernzinnen, een eerste schets
>L maak dan een volzinnig verslag, met een direct toekomst perspectief dat het doel van deze #2e residentie moet verduidelijken


RAPPORT RESIDENTIE #1 & SPECIFIEKE DOELSTELLINGEN RESIDENTIE #2
→ Het inhoudelijk verslag verschaft duidelijkheid over het behalen van de doelstellingen van het project. Hierin worden de voorgestelde actieresultaten van het aanvraagformulier afgetoetst aan de behaalde resultaten van het project, en het algemene verloop van het project besproken;
Om dit te doen ben ik momenteel in mijn eigen woon-en-werkomgeving en ook in samenwerking met externe locaties een reeks residenties aan het opzetten. Tijdens deze residenties ga ik samen met mijn dochter en andere kunstenaars kijken hoe we een omgeving kunnen installeren /inrichten die plaats maakt voor intergenerationele creatie-processen. Het belang van de knutselpraktijk wordt hier geaccentueerd.

VERSLAG

(intro)
De samenschool is een drie verdiepend tellend huis waarin een vaste groep van 3 kunstenaars en een variable van 1 a 2 tijdelijke residenten samen wonen en werken. Een van de belangrijkere ruimtes in het huis is de inkom waar aanpalend de living met gemeenschappelijke keuken in overgaat. Het is "de cocon" van het huis, de plek waar iedereen samenkomt en waar de wegen ook weer scheiden. Het is tevens het venster op de buitenwereld en de met posters beplakte ramen maken
De gelijkvloers ruimte communiceert met de buurt via een weggeefluik en grote ramen die een inkijk geven. Gemeenschapshuizen maken ruimte voor de buurt ook binnenshuis. ###

Het is in deze specifieke ruimte dat de Postnatale Kunstplaneet neerstreek. We installeerden een uit de kluiten gewassen, lage tafel en de ruimte werd een wit blad waarop de knutselsessies plaats vonden, het epicentrum van de gesprekken.


(analyse lokale werking en implementatie PNKP)
Het huis is constant in beweging, er wordt binnen deze gemeenschap frequent nagedacht over "elke vierkante meter" en hoe die te besteden. Vragen omtrent ruimtelijke optimalisering staan in dienst van zowel de werkomstandigheden als de samen-leef- en privacy dynamieke en worden nadrukkelijk en (ahv voortdurende dialoog doorgesproken. n er wordt nadrukkelijk en (ahv)een voortdurende dialoog gevoerd.

Met de de PNKP als resident in de Samenschool, hebben we de gelijkvloers omgevormd tot een knutselplatform. Beurtelings werd er met de bewoners gebouwd aan deze setting. Een van de belangrijkste shifts voor hen was de dagindeling; een verandering in structuur. Waar zij normaal volledig hun individuele werkritme volgen, stond dit nu in dienst van de aanwezigheid van een driejarig kind. De romantisering van de gepassioneerde kunstenaar ten spijt, bleek het zeer zinvol om dit veeleisende en geïntensiveerd en "destructief"###(nader woord!) patroon te doorbreken en een ander ritme binnen te brengen. Een waar meer aandacht uitgaat naar het "hier en nu" van het maak/creatie proces versus de jachtigheid van de voortdurende externe verplichtingen en zogenaamde "kansen" die de kunstwereld presenteert maar die in feite voorbijgaan aan waar het misschien echt over zou moeten gaan: het beleven van de creatie en het creëeren van de beleving.###

Aan de keukentafel stelden we onszelf een aantal vragen. We vroegen ons af hoe een kunstwereld meer flexibiliteit kan tonen tegenover moeders en hoe kunnen we verschillende artistieke plekken meer open maken? Zorgt de productiviteit die een kunstwereld eist er voor dat deze vragen onzichtbaar blijven?

###
(***)
Het kantelen van deze vraag-antwoord methodiek in een praktijk en het terugkoppelen van bevindingen naar een neergeschreven antwoord is niet altijd op zijn plaats in *een workflow, mede door bovengenoemde standpunten. Maar het is wel zinvol om verder een parallel traject uit te werken dat deze thema's analyserend benadert. Tijdens de eerste residentie werd het thema en zijn vertakkingen omkadert, er werd gezocht naar experten in het veld. Deze werden benaderd en het werkproces werd in gang gezet. Het samenbrengen van dit materiaal wordt vorm gegeven en gebundeld tijdens de tweede residentie in S14.

*een workflow vs het dagdagelijkse
###→ volgens mij moet dit onder het volgende puntje staan, hier is het heel verwarrend iets over S14 te lezen terwijl het een rapport over de eerste fase betreft!

In de film is dit het moment waarop de camera geleidelijk aan verschuift, van de knutsel-setting tot aan de keukentafel en terug. Waar verschuift het creatie proces naar de kleine dagdagelijkse dingen en wanneer vermengen ze zich tot een geheel? De intensiteit van het project bouwt zich op tot een moment waar alle deelnemers samen komen om te spelen in de setting van de postnatale kunstplaneet. Er ontstaat een vertrouwensband waardoor de camera geen indringer is.


(R#1 → R#2)
Waar in de Samenschool de nadruk lag op creativiteit en een eerder intuïtief maak- en spel-proces, zal de focus in deze tweede residentie te S14 voornamelijk liggen op het analyseren en integreren van de concreet dagelijkse behoeften van een kind in alternatieve samenleef complexen. We trachten hiervoor structuren en protocollen te ontwikkelen, toe te passen en we kijken hierbij naar een evenwichtige dynamiek tussen kind, ouder en resident. Hierbij zal het geheel van de bestaande ecologie herdacht worden in relatie tot deze nieuwe (tijdelijke) bewoners.

(***)

Concreet organiseren activiteiten die in het dagritme van een driejarig schoolgaand kind passen. We gaan na hoe het komt dat er zo weinig kinderen leven in dit soort constellaties en breken onze vraagstelling omtrent kunstenaars-ruimtes open naar een ruimer maatschappelijk debat.###


(Conclusie)
Na deze eerste residentie heb ik gemerkt dat ik "als moeder ben binnen gelopen" en "weer als kunstenaar naar buiten ging". 
De dynamiek tussen mij als ouder en de andere residenten, een "bad van co-ouders", werkte voor iedereen heel bevrijdend. Dit kan contradictorisch klinken omdat de aanwezigheid van een kind net vraagt om striktere regulering van tijd- en ruimte indelingen. Maar het is net binnen deze lijnen en in de dichte dialoog tussen allen dat echte vrijheid voor spel ontstond. Vrijheid die losgeweekt was van externe verplichtingen en louter uit het plezier van de moment- en gestimuleerd door de gedeelde verantwoordelijkheid kwam.

In het licht van deze ervaringen lijkt het nu dus zeer relevant om in deze tweede editie meer vat te proberen krijgen op wat het dan juist is dat zulke vrijheden mogelijk maakt. Het betreft hier zowel de vrijheid van een kind om zich veilig te bewegen in relatie tot meer dan de louter "biologische ouder", de vrijheid van die biologische ouder om de strikte zorg voor een kind te delen met anderen, als ook de vrijheid en het vertrouwen naar de "niet biologische ouder" toe, om vanuit een gedeeld verantwoordelijkheid en zorg te leren van- en met een kind. 
"It takestwo2 to make a baby, but a village to raise one"... Hoe we echter die gemeenschappelijke vormen van zorg kunnen realiseren en verduurzamen is een creatief maakproces op zichzelf. En het is dit specifieke aspect dat we in dit tweede deel willen aangaan in samenwerking met de specifieke capaciteiten van de residenten in S14.


################## voorlopig ongebruikte fragmenten:


################
 die nodig zijn om dit project met een driejarig kind te kunnen uitvoeren. Het ochtendritme van een kind stond haaks op de ritme van de kunstenaars die veelal gewend zijn om snachts laat door te werken.  De kunstwereld is erg veeleisend en vergt een bijna continu scala aan bezigheden die ook op deze plek kleine dagdagelijkse dingen jammer genoeg doet vergeten. De aanwezigheid van het veel tragere ritme die ik en mijn dochter meebrachten werd dan ook met opluchting verzucht.  


#########

De residentie in S14  rest van de samenleving.
In s14 wil de PNKP dialogen laten ontstaan. 

Wat ik natuurlijk wil is dat wat ik doe dat dit goed is voor mijn kind. Ik wil haar de structuur geven die zij nodig heeft om te kunnen groeien. Maar dat hoeft niet ten koste van mezelf te zijn. 





→ Noteer hieronder achtergrondinformatie bij het artistieke proces. Besteed hierbij aandacht aan de fasering, het projectteam, samenwerkingen, methodieken...
Artistiek proces *: ### (copied in via PNPK#!)

Tijdens de residentie gaat Erin Helsen samen met haar dochter en de residenten van S14 kijken hoe een omgeving kan worden geinstalleerd die plaats maakt voor intergenerationele creatie-processen. Het geheel wordt gefilmd en tot een semi-fictie documentaire verwerkt. Hierin krijgen zowel feitelijke bevindingen uit het veld, als meer speelse interpretaties uit een kinder-droomwereld een plaast. Ondanks dat er veelal zal worden gefilmd vanuit Helsen's standpunt vraagt zij ook aan de andere residenten om de camera te hanteren, waardoor de film vormelijk plaats maakt voor meerdere perspectieven op "hetzelfde" verhaal.

De film en residentie worden georganiseerd rondom enkele artistieke methodes die Helsen recent ontwikkelde en die gebasseerd zijn op haar vroegere traject als individuele maker en ontwerper. Zo zal elke residentie beginnen met het initiëren van gemeenschappelijke knutsel-gesprekken. Getrokken door haar en haar dochter zijn deze momenten open voor iedereen van de residentie die mee wil werken. 
Er wordt gewerkt met materialen die lokaal voor handen zijn (bvb. gerecycleerde verpakkingen, etc). Vervolgens bouwen ze aan de hand van die materialen een fantasiewereld die vorm moet geven aan hoe De Postnatale Kunstplaneet er zou kunnen uitzien. De knutselsessies begeleiden de gesprekken over ouderschap in de kunstwereld. Want terwijl er wordt gepraat over de "stand van zaken" en ervaringen worden gedeelt, wordt er tevens nagedacht over andere vormen van woon-en-werk situaties en worden deze mentale vormen ook fysiek gekneed. Al knutselend de wereld veranderen!

Tijdens deze knutsel-gesprekken hanteert Helsen de camera op informele wijze. Ze zoomt in op de geknutselde elementen, maakt longshots van de knutsel-wereld en hoe die vorm krijgt. Tijdens het filmen zelf start Helsen reeds de archivering van alle materiaal en begint zij met een eerste ruwe montage. Verder in het montageproces spendeerd zij specifiek aandacht aan de individuele voorkeuren van de mensen in beeld. Zo zal zij bvb omwille van privacy overwegingen andere film perspectieven of montage cuts toepassen die de voorkeuren van de deelnemers / bewoners respecteert.###

19 mei ? presentatiemoment

De film resultaten worden tot een kortspeelfilm gemonteerd en gepresenteerd als open filmvoorstelling die plaatsvind in de scenografie van S14, zoals die te zien is in de film zelf. Deze parallel setting en ervaring trekt de vertelstijl van de film door en stelt de grenzen tussen realiteit en fictie op scherp. ###verdubbeling

Denk hierbij ook aan interventies die zowel tijdens het filmproces als tijdens het publieke evenement zelf worden ingezet, die de binnen- en buitenwereld poreus maken en die in dialoog met het publiek zullen worden geactiveerd. Zo zal het huis zelf tot kunst-entiteit worden uitgeroepen en een spreekbuis zijn die zich richt tot al wie het betreed. Concreet zal hierbij de "media cave" van S14, met haar schat aan geluidsmateriaal, worden ingezet om tot interactieve situaties te komen zoals bvb een megafoon-gevel, radio-frequenties en andere boodschappen van het huis aan de wereld...

Dit alles zal worden begeleid door een publicatie die de gehanteerde methodes optekend en zo als manual, werkboek en script leest. De bezoeker wordt langsheen de diepten van de persoonlijke en publieke dimensies van het huis als scenografie### geleid. Daarnaast is het een bundeling van begeleidende analyses, getuigenissen en manifesto's.


### COVID PROTOCOLLEN SCHRIJVEN als deel van samenlevingswijze (referentie aan manual)


→ Heb je een specifieke doelgroep? Hoe ga je de doelgroep bereiken? Hoe ga je de doelgroep betrekken op het project?
Doelgroep:
Doelgroep zijn kunstenaars - vaak maar zeker niet altijd - uit de artistieke underground scene, die hun samenwoon- en werkplaatsen volgens een ander schema organiseren dan wat de klassieke orde voorschrijft. Veelal komen zij uit bij community-achtige constructies. Ik ben benieuwd welke plaats deze infrastructuren bieden voor kinderen.###



_________________
NVTP (?)
(DIT IS GEEN VERPLICHT VELD, enkel wanneer van toepassing)
    >>> of gaan we toch iets met kinderen doen?
Ik denk dat dit sowieso een werkvraag is, wanneer is het moment er om meer kinderen en ouders met kinderen bij dit project te betrekken.
Ik merk dat die vraag continu oppopt. En andere kinderen?
Het is dus iets dat we zeker verder gaan ontwikkelen denk ik. 
We kunnen misschien hier het idee aanhalen van die vragen/enquete. 



→ Wie is jouw doelpubliek? Hoe organiseer je het publieksmoment? Hoe ga je het publiek bereiken? Wat bied je aan in het kader van publiekswerking?
Publiek *:### (copied in via PNKP#1)
Het project heeft een zeer diverse doelpubliek, aangezien iedereen ouder en iedereen kunstenaar kan zijn. Toch richt het werk zich vanuit persoonlijke affiniteit vooral aan jonge vrouwelijke kunstenaars, die al te vaak nog denken een keuze te moeten maken tussen carriere en moederschap. Moederschap in de kunstwereld is nog steeds taboe! De film breekt spelenderwijs die vooronderstelling open en creeert ruimte voor gesprek en alternatief.

Het doelpubliek zal worden bereikt via diverse kanalen. Enerzijds wordt er ingezet op online representatie: via verschillende media zal het filmproject zichtbaar worden gemaakt, bvb door gebruik te maken van online videokanalen zoals vimeo. Hier zullen ook tussentijdse screenings worden georganisseerd. Anderzijds zal het event op 19 Mei aan het ruimere publiek worden gecommuniceerd en gepresenteerd volgens de mogelijkheden van de dan de geldende covid-maatregelen. Idealiter vindt deze presentatie volledig plaats in relatie tot het S14 samenlevingcomplex.### toevallige passanten

Er wordt overwogen enkele gastsprekers over het thema uit te nodigen. Daarnaast zal uiteraard zowel het persoonlijke als professionele netwerk van alle partners worden aangesproken, met een specifieke oproep aan jonge ouders. ###



___________

Screening aan het raam.


"""
Transitie > Non-duaal.tijdruimte
- binnen huis - collaboratief infrastructuur dynamiseren - als buren,plekdelers/praxisgenoten 
BUITENSHUIS  - voorbijgangers, fietsers of stilstaanders. Trein flits of het bankje op de hoek. 

mist COVID regulering - het uitvoeren van die regels.
"""
<marthe
________
pas meer toe op specifieke context


→ Datum publieksmoment *: 19 Mei 2021


→ Locatie publieksmoment *: S14, Stanleystraat 14, Berchem
(moeten we hier nog extra info over geven? website vermelden!, adres, wat is de plek-kort 1 zin)


→ Welke samenwerking(en) ga je aan? Wat houdt de samenwerking in? Met welke partner(s) ga je samenwerken?
Naam partnerorganisatie:
* S14 host de project-infrastructuur en de samenlevingsreguleringen.

* Marthe Van Dessel (ooooo)zal een artistieke bijdrage leveren binnen de productie van de film, het evenement en de publicatie.

* Zoe de Geest is een van de residenten van S14 en zal eveneens gevraagd worden bij het maakproces aanwezig te zijn.

* Liesje De Laet (CHT) is een van de residenten van S14 en is reeds langere tijd betrokken bij de ontwikkelingen van het project. Zij 
begeleid de productie van de publicatie en staat in nauwe samenwerkingen met de externe auteurs hiervoor. Tevens zal ook zij voor 
zowel de productie van de film als de uiteindelijke presentatie artistieke bijdragen leveren.

* Anastasiia Podorozhnia zal als cutureel antropoloog een bijdrage schrijven over de geschiedenis van het gezin in relatie tot 
huidige woon- en werk dynamieken.

* David Potocnik zal als politiek filosoof, hacker en uitvinder van de hackbase (waar S14 een voorbeeld van is) een bijdrage leveren over dit specifieke samenwoon- en werkmodel.


→ Type samenwerking:
De samenwerkingen met alle verschillende partners betreft lange termijnssamenwerkingen die in het kader van dit project geconcretiseerd kunnen worden. Er is in alle gevallen een duurzame voorgeschiedenis en het doel is deze banden doorheen dit project te kunnen aansterken met het oog op verdere toekomstige samenwerkingsverbanden.

→ Rol van de partner:
Alle partners zullen in meerdere of mindere mate een artistieke en/of inhoudelijke bijdrage aan de ontwikkeling van het project leveren. Daarnaast zal het team residenten in S14 specifiek ook een fasciliterende, curerende en beschouwende rol hebben.

→ Laad hieronder eventueel een intentieverklaring/samenwerkingsovereenkomst op.
### INTENtIE VERKLARING

→ Leg uit hoe het project het lokale niveau overstijgt en minstens een stedelijke schaalgrootte en ambitie heeft.
Hoe is het project stedelijk verankerd? Op welke manier is het project relevant voor de bovenlokale grootstedelijke realiteit?
Stedelijk project *:
Doordat het project zulke grote thema's aansnijd is het in principe van (inter)nationaal belang en dat zal zeker ook op dit niveau worden verspreid en gecommuniceerd. Zo zijn er de internationale partners die een bijdrage leveren en die het netwerk en de reikwijdte van het project vergroten. Verder zullen we trachten zowel nationale als internatiole pers te betrekken alsook zullen de resultaten (film, publicatie) via verschillende spelers en zowel op grootstedelijk, nationaal en internationaal niveau verspreiden.

Tegelijk zet het project resoluut in op lokale embedding. Dit betekent dat de directe omgeving waarin het plaatsvindt, Antwerpen, een fundamentele rol speelt in de verwezenlijking ervan. Niet alleen omwille van het artistieke belang van de urbane scenografie maar ook omdat S14 een duurzaam lokaal project is dat stevig zit verankerd in het stedelijk artistieke weefsel. Van filmen in de stadsmoestuin tot een interview op radio centraal en het verspreiden van posters gedrukt in de Wrikker of bij de Samenschool printroom te Borgerhout: we hebben toegang tot een gevarieerd grootstedelijk netwerk.


###
-----------------------
op stedelijk niveau:
* radio
* posters
op bovenstedelijk niveau:
* digitale verspreiding evenment (mailinglists etc)
* publicatie op verschillende plaatsen brengen (== ook nazorg)
* samenwerkings netwerk van internationale partners
* etc


→ Situeer de plaats en het belang van het project binnen het oevre van de kunstenaar of de werking van de organisatie.
####NVTP?
Het is mogelijk dat het antwoord op deze vraag reeds gegeven werd bij de projectomschrijving. Deze vraag wordt enkel beantwoord als ze nog niet voldoende beantwoord is bij de projectomschrijving. 
→ ik denk dat we dat al behoorlijk uitgebreid hebben beantwoord, niet?
Ja ik denk dat dit inderdaad al uitgebreid aan bod is gekomen.
_____________
... is het duidelijk genoeg dat erin dit project op deze moment op deze manier moet doen:
dat dit de enige manier is om tout court te kunnen "produceren"
inspelend op de interesses van haar kind
zowel in die specifieke plaatsen als bij haar thuis
inspelen op de dagelijkse dingen / interesses
evenredige interesse voor alles
er achter staan dat het geen kwestie is van "ik doe dit" of "ik doe dta" maar die dingen lopen evenwaardig naast elkaar
    natuurlijk ben ik een alles opofferende ... onvoorwaardelijke liefde is nog steeds evengroot als ik ook met iers anders bezig ben
    ik moet niet iets opgeven, het is niet het een of het ander
    ___________________________
    maar wel manieren vinden hoe dat dan te doen (niet de carriere ouder)
    ______________
    dat is gaande in alle sectoren




→ Hoe wil je de resultaten van het project verduurzamen? Ga je het project in de toekomst verspreiden/verkopen?
Nazorg *:
Naast de versteviging van reeds bestaande samenwerkingsverbanden hopen we uiteraard het project en de verschillende productie-elementen ervan op grotere schaal en langere termijn te kunnen verspreiden. 
Zo zal de film naast het evenement zelf te zien blijven via de relevante online kanalen.
Daarnaast zullen we trachten de publicatie te distribueren via diverse kanalen, zowel online als via offline alternatieven platformen, "de betere" boekhandel etc
Ook zit het project reeds verankerd in lange termijnsamenwerkingen, die door middel van dit project verstevigd worden en de ervaringen worden steeds meegenomen naar toekomstige residentieplaatsen. ###
het is slechts de 2e residentie in een langere / ongelimiteerde reeks
###



________________

en dan een reeks actie resultaten waarbij je concrete cijfers moet invullen (x aantal events; -partners, etc)

________________

→ Voeg een ingevulde projectbegroting toe. Geef in de projectbegroting duidelijk aan voor welke onderdelen je deze subsidie zal gebruiken. Je kan hiervoor het sjabloon op de website gebruiken.
(zie voorlopig boven)

→ Hoe zal de vergoeding van de kunstenaars geregeld worden?
vzw Extra Body: via kvr en facturen
(Ik denk dat ze hier willen weten of je samenwerkt met een structuur etc )
 Dus belangrijk om te weten kunnen we via extra body uitbetalen?
→ Heb je elders een subsidieaanvraag voor dit project ingediend? *
nee

→ Krijgt je organisatie structurele steun/werkingsmiddelen van stad Antwerpen of Vlaamse Gemeenschap?
nee
________________




FRAGMENTEN

  INITIELE OMSCHRIJVING (300 w)
talking houses / sprekende huizen is een presentatie moment waarin verschillende kunstwerken en -praktijken elkaar (opnieuw) ontmoeten in een huis en daarbij proberen de begrenzingen van zowel het huis als de kunstpraktijken, - tussen binnen en buiten - iets minder concreet te maken. 
Ter voorbereiding van de publieke samenkomst zal er tevens een gesloten residentieperiode plaatsvinden waarbij een kleine groep kunstenaars een tijdelijke werkbubbel vormen. (?)

Het evenement zal de tweede film in de serie “de postnatale kunstplaneet” vertonen, gemaakt door Erin Helsen die samen met haar drie jarige dochter langs verschillende (kunstenaars)gemeenschapswoningen trekt , vragen en antwoorden zoekt naar de plaats van ouderschap in de kunsten en hier een speelse documentaire over de verschillende interacties die dit teweeg brengt over maakt.

Katrien Oosterlinck zal haar workshop Tactile Talk organiseren. Dit werk gaat over hoe we met elkaar kunnen communiceren zonder daarbij woorden te gebruiken. We doen dialoog-oefeningen met beweging en tekenen. Het is een gesprek in een taal die iedereen verstaat.Via tekeningen en beweging onderzoeken we verbindingen en grenzen.

LDL maakt een begeleidende en parallelle publicatie die, net als het huis, een gemeenschapsplaats wordt waarin de diverse werklijnen elkaar kunnen tegenkomen alsook een ingang bieden aan stemmen van buitenaf.

ooooo is een transuniversele constellatie gehost door Marthe Van Dessel die S14, het door haar gerunde samenlevingscomplex, als fasciliterende plaats en scenografie voor ontmoeting inzet.

Zoë de Geest is een van de huidige vaste residenten van S14, xxxxx

Het publieke deel vind plaats op 19 Mei 2021 in S14, te Antwerpen Berchem. Voorafgaand en ter voorbereiding van dit evenement wordt er een gesloten residentie en productieperiode georganisseerd.



doel
we vertrekken vanuit de nood om de begrenzingen van de plaatsen waarin we onze persoonlijke ruimtes bouwen te herdenken, poreus te maken, ... of dat nu over talige-, stenen-, of sociale / famiale ruimtes gaat
de vanzelfsprekendheid van hoe we publieke en persoonlijke domeinen afbakenen en opdelen documenteren, interfereren, mappen, bespelen en aan de hand van oefeningen op zijn minst aan het twijfelen brengen